Cerkiew w Rosji po 1990 roku uzyskała
nowe życie. Zaczęto budować liczne
świątynie, zatwardziali obrońcy ateizmu po śmierci chowani byli teraz w obrządku
religijnym, oligarchowie wspomagali pobożne inicjatywy, a telewizja
pokazywała jak Putin i Miedwiediew z
małżonką przez 2 godziny stoją w cerkwi podczas uroczystości wielkanocnych lub
Putin jak prawdziwy mężczyzna zimą rytualnie kąpie się w przerębli.
Ostatecznym dowodem doceniania
przez władze roli prawosławia miało być zbudowanie i przekazanie wojsku
wspaniałej cerkwi z okazji 75-lecia
pokonania Niemiec.
Działo się to wszystko przy
silnym oporze starej i nowej ateistycznej lewicy, co m.in. ujawniła walka
o Sobór Izaakiewski w Petersburgu.
Obecnie,
po postawieniu i oddaniu cerkwi poświęconej chwale oręża rosyjskiego, nowej, wspaniałej budowli,
zachwycone władze prawosławne znów gięły
się w pokłonach przed świeckimi. Nie wszystkich to cieszy. Już w
styczniu 2016 r. protojerej Wsiewołod Czaplin, prezentujący religię w mediach zwracał uwagę, że pełna podległość
nie służy cerkwi, czasem należałoby chociaż wejść w spór z władzą, co skończyło się zresztą dla
niego stratą stanowiska. Ostatnio z chóru wdzięczności wyłamał się ieromonah Ioann Kurmojarow,
wykładowca Nowosybirskiej Akademii Duchowej
deklarując na facebooku
sprzeciw wobec aliansowi ołtarza z tronem. Gdy kościół zaczyna być postrzegany jako
agenda władzy to, jego zdaniem, wcześniej czy później kończy się paleniem świątyń i mordowaniem duchownych. Podległość współcześnie nie służy religii – parafie maleją, narasta wrogość wobec cerkwi. Starczy, że wolno działać, cerjkiew powinna być bliższa ludziom niż władzy.
Inne niebezpieczeństwa dostrzega protodiakon Andriej Kurajew. Pytany o fenomen ojca Siergija, stwierdza, że jego działania ujawniają stare i nowe problemy cerkwi jak tarcia między mnichami czy uczonymi a patriarchatem. Cerkiew od czasów Konstantyna wchodziła w skład elit państwowych, które uważały, że dobrze, gdy działania władz zyskują aprobatę niebieską. Zgodnie z tradycją, nowa cerkiew poświęcona jest chwale oręża rosyjskiego. Siergij z jego mocarstwowym patriotyzmem wychodzi niejako przed szereg przyciągając środowiska skrajne, ludzi skłonnych walczyć z bronią w ręku w Syrii, Libii, na Ukrainie o wielkość Rosji. Zdaniem Kurajewa w Rosji duma z powodu zwycięstwa na Niemcami łączy się z kompleksami i poczuciem klęski spowodowanymi rozpadem ZSRR. Stąd wojny czeczeńskie, przyłączenie Krymu, wojna na Ukrainie. Odsyłacz do artykułu Kurajewa poniżej.
Inne niebezpieczeństwa dostrzega protodiakon Andriej Kurajew. Pytany o fenomen ojca Siergija, stwierdza, że jego działania ujawniają stare i nowe problemy cerkwi jak tarcia między mnichami czy uczonymi a patriarchatem. Cerkiew od czasów Konstantyna wchodziła w skład elit państwowych, które uważały, że dobrze, gdy działania władz zyskują aprobatę niebieską. Zgodnie z tradycją, nowa cerkiew poświęcona jest chwale oręża rosyjskiego. Siergij z jego mocarstwowym patriotyzmem wychodzi niejako przed szereg przyciągając środowiska skrajne, ludzi skłonnych walczyć z bronią w ręku w Syrii, Libii, na Ukrainie o wielkość Rosji. Zdaniem Kurajewa w Rosji duma z powodu zwycięstwa na Niemcami łączy się z kompleksami i poczuciem klęski spowodowanymi rozpadem ZSRR. Stąd wojny czeczeńskie, przyłączenie Krymu, wojna na Ukrainie. Odsyłacz do artykułu Kurajewa poniżej.
Komentarze
Prześlij komentarz