Towarzysz Dzierżyński znów przed Łubianką?

 

Kto by się spodziewał, że Rosjanie  tak szybko znów  zatęsknią za Czeka,  GPU i OGPU, no w każdym  razieza ich szefem – towarzyszem Feliksem Edmundowiczem Dzierżyńskim!  U nas po cichu wredni nacjonaliści szeptali już w PRL, że wprawdzie Feluś Polaków masowo mordował, ale jeszcze więcej rozstrzelano z jego rozkazów  Rosjan i Ukraińców. Skasował lub skazał na emigrację większość inteligencji.  Zresztą  na ogół  bez śledztwa i sądu, np. w jednym z zachowanych rozkazów domaga się rozstrzelania wszystkich ludzi Petruli , jakich jego podwładni  zdołają zatrzymać. Tłumaczył, że  może  inaczej ci ludzie  wojnę przeżyją, a przecież miłośnikami bolszewizmu nigdy nie zostaną, więc  po co jakieś sądy?  Obecnie chodzi o  przeniesie  z powrotem  słynnego pomnika Dzierżyńskiego autorstwa Jewgienija Wuczeticza z parku Muzeon  na plac przed Łubianką.  W latach 1835 -1934  stała tam zabytkowa fontanna, którą  w 1934 r.  przeniesiono pod siedzibę RAN. W 1958 roku przed  budynkiem Łubianki postawiono pomnik Dzierżyńskiego,  na fali przemian w 1991 r. przeniesiony do parku.   Niedługo mamy wybory do dumy RF,  w których na sukces liczy koalicja partii nacjonalistyczno-komunistycznych  Sprawiedliwaja Rossija-Za Prawdu (SRZP). W  lutym 2021 r. roku stowarzyszenie Oficerowie Rosji z inicjatywy i z poparciem Zachara Prilepina,  szefa Za Prawdu  oraz pisarza Aleksandra Prochanowa wniosło do władz Moskwy oficjalną prośbę o  umiejscowienie Pomnika Dzierżyńskiego przed Łubianką.  Zrobił się szum medialny, z którego wybrnięto w ten sposób, że moskiewskie  Stowarzyszenie Muzealne (z inicjatywy i ze wsparciem Władimira Medinskiego, eks ministra kultury) wniosło prośbę o postawienie przed Łubianką pomnika Aleksandra Newskiego.

Nad trumną Lenina

   Przeciw  Dzierżyńskiemu opowiedział się m.in. Władimir Legojda z RCP, jak też  Boruch Gorin, szef Federacji Społeczności Żydowskich  RF -- nie zachwycał ich hołd dla bolszewickich służb, które zamordowały miliony niewinnych ludzi.  Portale opozycyjne i Internet zamieszczały setki wpisów na ten temat.  Rada miejska Moskwy ogłosiła referendum – Uwzględniono prośbę obu stowarzyszeń  -- Moskwiczanie mieli się między 25 lutym a 5 marca wypowiedzieć  na portalu  Aktywny Obywatel,  czy wolą Aleksandra Newskiego, czy naszego (z pochodzenia) Feliksa.  Specjalna komisja miała czuwać nad przebiegiem głosowania,  proszono o zajęcie stanowiska   reprezentantów  różnych branż i organizacji.  26 lutego głosowanie przerwano, a  Sobianin w imieniu władz miasta zadecydował, że ani dalszego  głosowania ani pomnika nie będzie. Z paru tysięcy  osób, które zagłosowały 55% opowiedziało się za Aleksandrem Newskim, ale różnicę uznaną za  niewielką. Sobian0in stwierdził, że pomniki powinny ludzi łączyć, nie dzielić, nie ma wyraźnej przewagi żadnej ze stron, a konfliktów i podziałów  Moskwa ma dość i bez pomników.  Stow. Oficerów Rosji złożyło skargę do Igora Krasnowa, prokuratora generalnego, prosząc o podstawę prawną usunięcia pomnika Dzierżyńskiego z Łubianki.  Podsumowując  stwierdzamy, że deklaracje szefów SRZP, że prezentują „młodość, agresję, intelekt”, w każdym razie co najmniej przebojowość i spryt,   mają podstawy.  Prawie połowa Moskwian wydaje się aprobować ideały Dzierżyńskiego.  Prilepin i nowa koalicja wydają się zyskiwać poparcie, co dla Polski nie jest dobrą wiadomością.   Przemiany ideowe samego   bohatera sporu – Feliksa Dzierżyńskiego--  też są ciekawe. Zaczynał jako wrażliwy  romantyk,  idealista, nienawidzący policji i przemocy, przeciwnik kary  więzienia i śmierci,  któremu marzył się idealny świat.  Terror okazał się środkiem do tego celu. Wydając rozkazy rozstrzeliwania bez sądu za przywiązanie do dawnych wartości tłumaczył siostrze „Ty zwracasz się myślą i duszą do przeszłości, ja widzę przyszłość, chcę i powinienem być jej uczestnikiem i twórcą”.  No bo i jak tu stworzyć nowy wspaniały świat bez kary śmierci i więzień skoro żyje tylu zwróconych duszą i myślą do przeszłości?  W naszej szkole do 2000 r.  uczniów witał kamień z radą Majakowskiego  „Jeżeli młodzieńcze pytasz jak żyć? Wzór podam Ci bliski. Pamiętaj i nie zapomnij o tym: żyj jak towarzysz Dzierżyński!”  Ciekawe, że w 1937 r.  Stalin potępił Dzierżyńskiego, zarzucił mu wspieranie Trockiego i osłabianie pozycji Lenina.  Na koniec przypomnijmy złośliwy  komentarz do tej sprawy Łatyniny. Sprowadzał się do stwierdzenia, że Moskwianie to teraz, jak zwykle,  mają pecha -- dostali do wyboru uczczenie pomnikiem  kolaboranta tatarskiego i polskiego bolszewika, który wykończył im inteligencję.