Podarujmy Putinowi Niderlandy lub chociaż Alaskę....

Jak nie można uzyskać czegoś siłą, to trzeba próbować sposobem, najlepiej drogą sądową. Redakcja elektronicznej wersji  serwisu „Gazeta.Ru” poinformowała, że związana z rządem rosyjskim grupa prawników międzynarodowej firmy Garett, Peterson and Shugaev, należąca do potomka białego emigranta Konstantina Szugajewa została wynajęta w celu znalezienia dowodów na niezgodną z prawem sprzedaż Alaski, a następnie sporządzenia odpowiedniego pozwu sądowego przeciw władzom USA. Informator Gazety.Ru, wywodzący się ponoć  z amerykańskich kręgów prawniczych, oraz profesor historii Uniwersytetu Płn. Karoliny Bruce Dobbs stwierdzili, że wynajęci przez Szugajewa prawnicy szukają błędów formalnych  pozwalających unieważnić ówczesną  transakcję.  Okazało się, że ponieważ umowę z caratem  podpisano w dniu kończącym sesję parlamentu, powołano dodatkową sesję senatu. Oznacza to naruszenie procedur, które zakładają  równoczesna zgodę obu izb parlamentu.   

Reprodukcja umowy sprzedaży - 
Strona pierwsza to wyłącznie tytuły Imperatora i Samodzierżcy Całej Rosji, Moskiewskiego, Kijowskiego, Włodzimierskiego etc. etc. Ech, marzyłby się taka tytulatura.... I strona druga i ostatnia - były czasy, kiedy wyrażano się zwięźle - por. raport UE o zużyciu wody w WC. Poniżej reprodukcja czeku, którym za Alaskę zapłacono.

Współpracownicy Szugajewa przypisują swemu szefowi  pobudki patriotyczne: jako potomek  białego oficera kocha Rosję i gdy komunizm upadł chce jej służyć. 

Rzecznik prasowy Kremla Dmitrij Pieskow nie potwierdził, że rząd Rosji  stara się o odzyskanie Alaski, jednak Gazeta.Ru twierdzi, że poszukiwania dokumentów (rzekomo na wystawę jubileuszową)  i pensje adwokatów opłacane są przez związaną z Kremlem fundację „XXI wiek i mir”. Anonimowy polityczny konsultant Kremla stwierdził, że euforia po odzyskaniu Krymu obudziła w kręgach rządowych poważne  nadzieje na odzyskanie  Alaski. W przyszłym roku minie 150 lat od zawarcia transakcji sprzedaży.  Aleksander II i jego doradcy uważali wówczas, że koszt  zapewnienia bezpieczeństwa Alaski przewyższa korzyści z jej eksploatacji. Obecnie Alaska dostarcza Ameryce  niezliczone bogactwa naturalne oraz umożliwia kontrolę  cieśniny Beringa, a więc szlaku ze Wschodniej Azji do Europy.  Według autorów na  Alasce przeważa prawosławie oraz silne są sympatie  prorosyjskie. Nie pokrywa się to zbytnio z danymi Spisu Powszechnego USA (za Wikipedią), według których 12,5%  mieszkańców stanu wyznaje prawosławie a do pochodzenia rosyjskiego przyznaje się 1,4% - prawie dwukrotnie mniej niż do polskiego (2,7%). Chodzi fama, że Kreml emigrantom z Rosji oferuje rosyjskie paszporty. Amerykanie zaczynają się obawiać (przynajmniej zdaniem informatorów Gazety.Ru) , że nastroje prorosyjskie zagrożą  tzw. „miękkim przejęciem” terytorium przez Rosjan.  W razie zaś  zorganizowania procesu  ludzie Szugajewa mogą (teoretycznie) sprawę wygrać.   Nie  oznacza to, że Biały dom odda wówczas natychmiast Alaskę Rosji.  Jak głosi tytuł artykułu „ zwrot Alaski byłby wymarzonym prezentem dla Putina". Czy jednak leży to w mocy firmy Szugajewa?  Jeśli przypomnimy sobie, że ofiarowano mu już  Putinowi kopię carskiej korony oraz wspomnimy liczbę i nazwy ziem podległych Aleksandrowi II (w tym Polskę) zrozumiałe są  marzenia o odzyskaniu przez Putina Alaski, choć pewnie na ten prezent jeszcze trochę poczeka. Ale te tytuły...

 Z czasów ZSRR i cyklu kawałów „starego Czukczy” pasuje tu jeden: Stary Czukcza, deputowany do Rady Najwyższej, po kilku próbach wykrztusił "Płochij czełowik był car-batuszka. On Alasku Amerykancom predał a Czukotki nie predał”.