Szach królewnie

Wiesti doniosły, że nasi nieco dalsi kuzyni w wierze w jedynego Boga, czyli wyznawcy Islamu, nadzorowani przez władze duchowne,  coraz  konsekwentniej dbają o swoiście pojętą moralność w swoich krajach. W Katarze mamy aferę z Królewną Śnieżką i jej krasnoludkami, a w Arabii Saudyjskiej – z szachami, przy czym nie chodzi o władców Iranu, a popularną grę. Okazało się, że jakaś nadgorliwa nauczycielka w hiszpańskiej szkole (SEK International   School) doniosła do władz Kataru, że dzieci czytają bajkę Grimma o królewnie Śnieżce, a na okładce owego dzieła  widzą rysunek królewny na rękach królewicza (zdjęcie obok).   Oczywiście Najwyższa Rada ds. Kształcenia Kataru zabroniła wydawania i czytania bajki, a dyrektorka szkoły, niejaka Vivien Arif, zapowiedziała, że ją wycofa z biblioteki i dopilnuje, aby żadne dziecko nie zgorszyło się widokiem owej pary królewskiej. „My cenimy kulturę Kataru i jej wartości” orzekła Pani Vivien, choć, nota bene,  może szkoda, że oni nie szanują naszej i w międzynarodowej, jak głosi nazwa, szkole bajka usadowiona głęboko w kulturze amerykańskiej i europejskiej nie ma szans zaistnieć.

A niedawno naczelny Mufti Arabii Saudyjskiej Abdul Aziz ibn Abdullah asz Szejch w audycji telewizyjnej ostro wystąpił przeciw grze w szachy. Orzekł autorytatywnie, że Koran zabrania alkoholu, gier hazardowych, kłaniania się bożkom i wróżb. Nieszczęsne szachy zaliczył do gier hazardowych i demoralizujących, gdyż przeciwnicy „pałają wzajemna nienawiścią”, czego Koran zabrania, a poza tym gra w szachy  jest stratą czasu i pieniędzy. Wszystko wskazuje, że niezadługo szachy zostaną zakazane w Arabii Saudyjskiej. Nie byłby to pierwszy zakaz. Prezentujący łagodniejszą wersję islamu szyicki Iran po obaleniu szacha  w 1979 r. nomen-omen zakazał gry w szachy.  Restrykcje obowiązywały do 1988 roku. Obecnie wolno w Iranie zagrać w szachy, ale bez stawek, zakładów, czy czegokolwiek wiążącego się z przegraną, czy wygraną. Zważywszy od dziesiątek stuleci w setkach krajów i kultur szachy nikomu nie wadziły, a nawet ceniono je jako rozrywkę intelektualną czekamy, kiedyż to w ramach szacunku dla kultury coraz liczniej nas odwiedzających sunnitów (pod wpływem mądrości  ich radykalnych duchownych) zniknie ona z  europejskiej kultury.