 |
| Kto następny w kolejce? |
Czwartego września 2015 roku Putin osobiście wezwał dyplomatę reprezentującego Turcję na rozmowę "za zamkniętymi drzwiami", której całe fragmenty znalazły się w rosyjskich publicznych rządowych mediach. Zacytujmy za nimi dosłownie wypowiedź Putina: "przekaż swojemu prezydentowi terroryście, że może znaleźć się w piekle razem z jego terrorystami z ISIS. A mnie nic innego nie pozostanie jak przekształcić Syrię w jeden wielki Stalingrad" (pierewratit w odin bolszoj Stalingrad). Potem było jeszcze gorzej -- Turcy zestrzelili rosyjski samolot, po czym Rosja zerwała z Turcją wszystkie kontakty handlowe, turystyczne i dyplomatyczne (patrz post "Krajobraz po bitwie" z 26.11. 2015) ponoć na zawsze. Obrzucono kamieniami i zdemolowano biuro w ambasadzie, a zdjęcia powybijanych szyb ozdobiły serwisy informacyjne, gdzieś nawet spalono uroczyście flagę Turcji, gdzie indziej -- kukłę Erdogana (zdjęcie poniżej) itp. itd. Pytany o przyczynę zestrzelenia rosyjskiego samolotu na spotkaniu z publicznością emitowanym w pierwszym programie tv Putin orzekł "ja nie wiem, kto zadecydował, aby Turcja liznęła Amerykanów w jedno miejsce. Być może jakaś trzecia strona"...
Nie minęło wiele czasu, a nagle pod koniec czerwca br. Putin oznajmił, że Erdogan go przeprosił, przyznał się do błędu (patrz fotomontaż). I dzisiaj w Soczi Ławrow ze swoim tureckim odpowiednikiem wznowili pozytywny dialog międzypaństwowy. Mówiono o aktywizacji wzajemnych kontaktów, zniesieniu ograniczeń handlowych, wspólnych inicjatywach, rozwijaniu turystyki. Również o kontaktach wojskowych i współpracy rosyjskich wojsk lotniczo-kosmicznych z ich odpowiednikami w Turcji. A wszystko to jako wyraz "wspólnej walki z terroryzmem". Prezydenci obu krajów mają się spotkać na szczycie G 20 w Chinach. Według mediów rosyjskich wpływ na te decyzje miał terrorystyczny zamach na lotnisku w Stambule, choć wydaje się, że bardziej ważne były kwestie ekonomiczne i układ sił politycznych na świecie, no i gazociąg pod Morzem Czarnym. Kto tu z kim i w co gra dowiemy się niebawem. Pewnie w jednym nie pomylił się Rosjanin oceniający na portalu Fontanka.ru miłość Kremla do Mannerheima -- rzeczywiście dla Putina marszałek Finlandii może być wzorem, przynajmniej w jednym zakresie -- w pragmatyzmie politycznym, tzn. kierowaniu się interesem kraju, choć w przypadku Putina -- głównie swoim własnym. Ciekawe też, kto kolejny z podobnych powodów jak Erdogan ustawił się w kolejce do stóp Putina: Hollande, Merkel, Clintonowa?
Nie minęło wiele czasu, a nagle pod koniec czerwca br. Putin oznajmił, że Erdogan go przeprosił, przyznał się do błędu (patrz fotomontaż). I dzisiaj w Soczi Ławrow ze swoim tureckim odpowiednikiem wznowili pozytywny dialog międzypaństwowy. Mówiono o aktywizacji wzajemnych kontaktów, zniesieniu ograniczeń handlowych, wspólnych inicjatywach, rozwijaniu turystyki. Również o kontaktach wojskowych i współpracy rosyjskich wojsk lotniczo-kosmicznych z ich odpowiednikami w Turcji. A wszystko to jako wyraz "wspólnej walki z terroryzmem". Prezydenci obu krajów mają się spotkać na szczycie G 20 w Chinach. Według mediów rosyjskich wpływ na te decyzje miał terrorystyczny zamach na lotnisku w Stambule, choć wydaje się, że bardziej ważne były kwestie ekonomiczne i układ sił politycznych na świecie, no i gazociąg pod Morzem Czarnym. Kto tu z kim i w co gra dowiemy się niebawem. Pewnie w jednym nie pomylił się Rosjanin oceniający na portalu Fontanka.ru miłość Kremla do Mannerheima -- rzeczywiście dla Putina marszałek Finlandii może być wzorem, przynajmniej w jednym zakresie -- w pragmatyzmie politycznym, tzn. kierowaniu się interesem kraju, choć w przypadku Putina -- głównie swoim własnym. Ciekawe też, kto kolejny z podobnych powodów jak Erdogan ustawił się w kolejce do stóp Putina: Hollande, Merkel, Clintonowa?
Komentarze
Prześlij komentarz