W latach 2018-2020 kilka postów poświęciliśmy Zacharowi Prilepinowi. Przypominanie teraz tej legendarnej postaci zajęłoby zbyt wiele miejsca i czasu, gdyż ma koncie bardzo liczne osiągnięcia literackie, dziennikarskie, muzyczne i wojskowe. Jest laureatem kilkudziesięciu nagród państwowych, m.in. dwa razy za najlepszą powieść roku. Jest też politykiem, szefem partii ZaPrawdu, która po zjednoczeniu ze Sprawiedliwą Rosją weszła do dumy. Prilepin walczył w Czeczenii, na wojnie 2014 roku i obecnie na Ukrainie. W maju 2023 r. zorganizowano na niego zamach, z którego cudem ocalał. Jego poglądy polityczne zmieniały się od krytyki Putina koło 2010 roku po obecne, proputinowskie z odcieniem nacjonalistyczno-bolszewickim. Zacytujmy parę jego wypowiedzi dot. osobistego uczestnictwa w wojnach:
"Iluż ludzi zarżnąłem, iluż pociąłem"; "Kierowałem jednostką, która zabijała ludzi w dużych ilościach"; "Na dowolną Hagę starczyłoby oskarżeń" itp.
Obecnie Prilepin wywołał niejaką konsternację i burzę medialną publikując listę "zdrajców narodu", których by rozstrzelał. Nie umieścił jednak na niej, jak należałoby się spodziewać, działaczy opozycyjnych i przeciwników wojny, ale przedstawicieli stacji i kanałów telewizyjnych, internetowych radiowych o charakterze nacjonalistyczno-prawicowym, skupionych na desowietyzacji i dekomunizacji, skłaniających się ku nacjonalizmowi i neomonarchizmowi. Na liście m.in. znalazły się osoby prezentujące: kanał tv Spas, Radio Rossija, ruch Sorok sorokow (Czterdzieści czterdziestek cerkwi, czyli dużo), kanał tv Carygrad, kanał Kultura i wiele innych. Prilepin boi się powrotu caratu z pokornym narodem, który niczego nie chce i stale pracuje. Kanały prawicowe mają miliony odbiorców, więc Putin pozwala na starcia "sowkowców" i "popowców", przynajmniej dokąd popierają politykę imperialną.
Związek Radziecki czy carat
Komentarze
Prześlij komentarz