Rosja o Rosji

i w realu Dowłatow --  w filmie ·              O   Siergieju Dowłatowie zwykle w rosyjskich   mediach dowiadujemy się z okazji tradycyjnych Dni Dowłatowa,   rocznicy jego urodzin, śmierci czy rocznicy  publikacji jakiegoś utworu. Tak jak Wysocki,   stał się on bliski milionom Rosjan, którzy go kochają i przy każdej okazji  recytują jego złote myśli. Miło nam więc dodać, że 13 lutego został zakwalifikowany do 68   Berlińskiego Festiwalu Filmowego film Aleksieja Germana młodszego   „Dowłatow”,   w rosyjskiej przestrzeni   film  pojawi się  między 1 a 4 marca. Jego ukazanie się zapowiadaliśmy rok temu. Film wyprodukował Andriej Sawieljew,   przy produkcji uczestniczyła rodzina pisarza, której członkowie wiele reżyserowi podpowiedzieli.  Córka Dowłatowa, Katarzyna, będzie na berlińskiej premierze. Film koncentruje się na czasach pobytu Siergieja Dowłatowa w Leningradzie w 1971 r.,  przed emigracją Josifa Brodskiego.  Brodski  jest bardziej znany na Zachodzie niż Dowłatow. Ce

O tym, co właściwie dzieje się obecnie w Syrii powiedział  Fontance  ekspert ds. Bliskiego Wschodu i politolog -- Andriej Konstantinow.  Najogólniej mówiąc chodzi o Kurdystan -- Kurdowie chcą mieć swoje własne państwo, ale jak na razie ich tereny należą do czterech innych  -- Iraku, Iranu, Turcji i Syrii, a każde z nich dba o swoją integralność terytorialną i zupełnie nie chce pojawienia się na mapie nowego gracza, zgodnie zresztą z  lansowaną w Europie dewizą "żadnych zmian!".  Po raz pierwszy w historii Kurdowie  uzyskali pewną autonomię gospodarczą (w Iraku), a dzięki istotnemu wpływowi na pokonanie ISIS -- wsparcie Amerykanów. Ci ostatni mają problem -- ich interesy regionalne i jako członków NATO są wzajemnie sprzeczne -- zdobyli Mosul dzięki wsparciu Kurdów ale mają Turcję w NATO i bazę Incirlik. bojowniczki YPG Straty terytorialne i autonomia kurdyjska  dla Turcji, której jeszcze niedawno podlegało pół świata, byłyby niedopuszczalną porażką prestiżową. 89% procent

  Na temat przyczyn i skutków klęski Wagnerowców w Nowej Gazecie pisze dziennikarz i ekspert -- Paweł Felgengauer. Rozgromienie   Grupy Wagnera nie wpłynęło na sytuację międzynarodową --    Rosjanie mieli złe stosunki ze Stanami od dawna i niewiele tu się zmieniło, Stany oznajmiły, że uderzono   w wojsko Asada, Rosjanie potwierdzili oficjalnie, że w zasadzie ich tam nie było, Asad nie zmienił stanowiska wobec Kurdów na bardziej wrogie – nie da im autonomii, ale ponieważ zwalcza syryjską opozycję działającą w Turcji dostrzega w nich sojuszników (wrogowie naszych wrogów…). Jedynym poważnym   ruchem było wymuszenie przez Turcję 19 lutego opuszczenia prowincji Afrin przez Rosję i bombardowania zamieszkałych tam   Kurdów w ramach akcji pokojowej „gałązka oliwna” --oczywiście jako terrorystów z YPG. Rafineria amerykańskiej firmy Conaco przed wojną  Dla równowagi Asad za agresję uznaje bombardowania tureckie. Oczywiście nikt nie myśli na nikim mścić się za zabicie   dziesiątek czy

Rosyjskie media nabrały wody w usta w sprawie ataku z 7 na 8 stycznia w Dejr az-Zaur. Rolę wentylu bezpieczeństwa zdaje się pełnić Nowa Gazeta, a ściślej ostatni artykuł Walerija Szirjajewa i Ireka Murtazina.   Omówili oni raport dowodzącego lotnictwem amerykańskim  Jeffreya  Harrigiana, opowieści świadków, niektóre echa polityczne, kadrowego oficera wojsk lotniczych  spytali czy rosyjski wywiad   wiedział o starcie amerykańskich bojowych jednostek z bazy w Katarze, czy Rosjanie mogli powstrzymać ten atak, kto podejmował decyzje. Najtrudniej o fakty dotyczące rozmiaru strat, wiadomo jakie samoloty atakowały z potworną siłą.   Ilu było Wagnerowców już nie wiadomo. Striełkow mówił o 600 teraz Nowa Gazeta informuje, że raczej chodzi o tworzące brygadę   3 tzw. roty (kompanie) każda po 100 żołnierzy, ale przecież też nie jest tu w pełni wiarygodna. Władimir Żirinowski na konferencji prasowej mówił o 300 rodzinach osieroconych przez męża i ojca,   eks poseł Wiktor Alksnis -- o 334.    

Klęska CzWK Grupy Wagnera pod wodzą Dmitrija Utkina   nadal budzi sporo kontrowersji, jednak   wypowiedzi amerykańskiego generała Jeffreya Harrigiana, odpowiedzialnego za atak lotniczy i informacje od rannych parę rzeczy wyjaśniły. Po nieudanych rokowaniach dotyczących przekazania Asadowi zajętej przez Kurdów   rafinerii wojska syryjskie Asada (w tym  Wagnerowcy) wykonywały działania   wskazujące na chęć zajęcia siłą   tego obiektu. Amerykanie byli przygotowani na atak i postanowili zadziałać z całą mocą. Uprzedzili dowództwo rosyjskie w bazie Hmejmim   o ataku lotniczym i dowiedzieli się, że oficjalnie Rosjan tam nie ma. Nowa Gazeta sugeruje, że   atakujący nie mogli użyć do osłony swoich ludzi artylerii ze względu na   pobliże rafinerii, Amerykanie zresztą też nie mogli bombardować za blisko spornego obiektu.   Czy użyli przy tym  artylerii czy nie, Asadowcy   planowali   odbicie rafinerii   z rąk Kurdów, do czego nie chcieli dopuścić Amerykanie.       Co do tych ostatnich, mo