Szumnie ogłoszona dymisja rządu Miedwiediewa niby jest faktem, ale tak nie do końca. Połowa członków rządu albo została, albo tylko zmieniło stołki, a wszystkim
tym, których wyrzucono zapewniono gorące
wyrazy uznania za pracę i tzw.
miękkie lądowanie. Nie tylko nie było krytyki,
ale jakby odwrotnie – zapewniano, że czeka ich kariera na nowej drodze.
Pisaliśmy, że Jurij Czajka (ex generalny
prokurator), ciepło pożegnany przez Putina,
będzie pełnomocnikiem prezydenta w federalnym
okręgu administracyjnym Północnego Kaukazu, co (wg mediów) otwiera mu nowe
perspektywy.
Miedwiediewa czeka posada
zastępcy w Radzie Bezpieczeństwa, choć jeszcze nikt nie wie czym ta Rada będzie.
Władimir Medinski, były minister kultury
i Maksim Orieszkin, minister ds. ekonomicznego
rozwoju, lądują jako pomocnicy prezydenta, a ściślej zastępcy szefa administracji
prezydenta. Przypomnijmy, że Orieszkin objął w 2016 r. fotel
po Aleksieju Uljukajewie, skazanym na
więzienie za (rzekomą?) łapówkę.
Trzecim
pomocnikiem Putina będzie Dmitrij Kozak,
były wicepremier Miedwiediewa.
Aby
nie było, Witalij Mutko, niegdyś zarządzający sportem (i dopingiem),
zesłany do ministerstwa budownictwa i rozwoju regionalnego
teraz przeszedł do dyrekcji spółki Dom.rf, a ministerstwo i fotel wicepremiera przejął
po nim Marat Chusmulin,
przyjaciel obecnego premiera.
Maksim Topilin, minister pracy i opieki społecznej,
został
dyrektorem funduszy emerytalnych,
Olga Wasiliewa zmieniła oświatę na edukację,
Weronika Skworcowa, która (nieudolnie) zarządzała służbą zdrowia, przeszła do agencji
medycznej, a Olga Gołodiec (sprawy społeczne) będzie organizować mistrzostwa
futbolu -- Euro-2020.
Nowi ministrowie to ludzie premiera lub wysocy urzędnicy państwowi.
 |
| Władisław Surkow |
Najdziwniejsza
sprawa to dymisja
Władisława Surkowa,
czyli dymisja, której nie było. Surkow jest przykładem błyskotliwej
kariery politycznej w Rosji.
Urodzony w 1964 r.
w Groznym Czeczeniec Asłambek Dudajew, wychowany
przez samotną matkę (dała mu swoje nazwisko), po niedokończonych studiach z metalurgii i z kultury
zostaje ochroniarzem Chodorkowskiego. Awansuje jako skuteczny pijarowiec jego
banku Menotep, by w końcu przejść do konkurencyjnego Alfa-banku. Aleksander Wołoszyn
wciąga go do polityki, gdzie tworzy koncepcję Jednej Rosji.
Genialny strateg umie zawierać kompromisy i
realizować projekty. Odtąd oscyluje w kręgu władzy pełniąc rolę szarej
eminencji Kremla. Zaliczany jest do najwybitniejszych polityków światowych.
Przypisuje się mu
udział w pokojowym przejęciu władzy od
Jelcyna, ustalenie polityki rosyjskiej wobec Południowej Osetii i Abchazji oraz
główną rolę w sprawie konfliktu na
Ukrainie i porozumień Mińskich.
Wg
notatek z WikiLeaks
odgrywał zawsze
istotną rolę przy rządowych nominacjach
politycznych. Aż tu nagle TASS podaje, że Alieksiej Czesnakow,
dyrektor Centrum ds. Koniunktury Politycznej,
na swojej stronie www oznajmił, że Surkow chce poświęcić się medytacji.
Wszystkie agencje traktują rzecz poważnie, ba,
informują, że tematyką ukraińską ma się zająć
po Surkowie
Dmitrij Kozakow, były
wicepremier Miedwiediewa, a obecnie
trzeci z-ca szefa administracji Putina.
Równocześnie Pieskow oficjalnie oznajmia, że Putin nie udzielił dymisji Surkowowi,
Surkow o dymisję nie prosił, nie zmieniono też
w Rosji polityki ukraińskiej.
Nie bardzo
wiadomo o co tu naprawdę chodzi.
Ponoć to decyzja Surkowa, bez zgody Putina. Ponieważ politycy rosyjscy lubią pisać
wiersze zacytujmy błądzący po sieci wiersz Surkowa
o Putinie:
On zawsze na przedzie w czerwonym jedwabiu na białym koniu! My za
nim po kolana w błocie i po gardło w winie. A poniżej naszej drogi migocą
jakieś domy i mosty” . Czy chodzi
Surkowowi o „wino” czy o „winę” czy o obie rzeczy -- nie wiemy.
Skoro
jednak o wierszach, nam się też ostatnio kojarzy, niestety grafomański,
wiersz Aleksandra Bastrykina,
szefa Komitetu Śledczego (SKR RF).
W warszawskich autobusach widnieje zdjęcie
Mireille Mathieu zapowiadające 5 marca jej koncert w naszej stolicy. A
Bastrykin ubiegłego roku uhonorował
Mireille zapisaniem jej do Rady Społecznej SKR
RF i swoimi wierszami. Przy jej śpiewie
„widzę niebo, odnajduję swoją drogę
we mgle” … itp. wzruszająco pisze szef Komitetu Śledczego RF. I jak tu nie zapłakać?
Komentarze
Prześlij komentarz